حسن بیادی سخنگوي جمعيت آبادگران در یادداشتی در روزنامه اعتماد امروز نوشته است:
در هر کشور يا جامعه احزاب متفاوتي وجود دارند که اين احزاب با ايدئولوژي ها و تفکرات متفاوت از يکديگر فعاليت مي کنند. اما آنچه بايد در نظر گرفته شود اين نکته است که احزابي که تشکيل مي شوند، بايد در راستاي قانون اساسي به فعاليت شان ادامه دهند و در راستاي اعتلاي قانون و نظام باشند.
اگر هر حزب و گروهي به صورت جدا و براساس تفکرات گروهي و حزبي اش عمل کند نه بر اساس قانون، مشکلات زيادي را به وجود خواهد آورد و همچنين اين عملکرد خسارت هاي جبران ناپذيري را براي نظام و کشورش در پي خواهد داشت. طبيعي است که در يک نظام هم احزاب موافق و هم منتقد وجود داشته باشد. اما اگر احزاب منتقد به صورت احزاب «ضد» در يک جامعه وجود داشته باشند نشانه خوبي نيست. انتقاد هميشه سازنده است، اما عملکردهاي ضد نظام از محدوده انتقاد فراتر رفته و به صورت عملکردهاي مخالف با چارچوب قانون اساسي کشور عمل مي کند.
بنابراين اين نکته کاملاً روشن است که احزاب اگر به صورت ضد عمل کنند به معني مخالفت با سيستم و نظام محسوب مي شود و نه تنها وجودشان مفيد و ضروري نيست بلکه وجودشان به دليل عملکردهاي نادرست و مخالف بسيار مضر است و بهتر است از وجود اين گونه احزاب در جامعه جلوگيري شود. برخي به دليل عدم اطلاع از واژه هاي دقيق سياسي، بعضي کلمات و واژه ها را آن گونه که فکر مي کنند براي خود يا ديگران تعبير مي کنند و اين باعث ايجاد نوعي تضاد معناي واژگاني مي شود. هنگامي که تعبير درستي از کلماتي مثل حزب، گروه هاي راست و چپ نداشته باشيم آنچه توقع داريم نيز با آنچه واقعاً وجود دارد در دو جهت متفاوت از يکديگر قرار مي گيرد. مثلاً زماني که تعريف صحيحي از حزب در اذهان وجود ندارد سطح توقع و نوع عملکردي که ما خواستاريم با آنچه واقعاً بايد صورت بگيرد، متفاوت خواهد بود. مثلاً واژه حزب منتقد، اگر اين کلمه و معناي آن را بشناسيم متوجه خواهيم شد هيچ حزب منتقدي قصد براندازي ندارد. انتقاد در جهت سازندگي صورت مي گيرد نه در جهت براندازي. از سوي ديگر گروه هاي راست و چپ که در هر جامعه يي به طور طبيعي وجود دارند بسيار بحث برانگيزند.
اگر از اين دو به عنوان دست راست و چپ نام برده شود بايد توجه داشت اگرچه اين دو در دو جهت متفاوت عمل مي کنند اما از يک مغز دستور مي گيرند و طبق دستورات آن پيروي مي کنند. در سياست نيز اگرچه اين دو در جهت مخالف يکديگر در حرکتند اما کاملاً روشن است که هر دو براي انجام يک هدف تلاش مي کنند اما مسير رسيدن به هدف شان از يکديگر جداست. اين دو جناح راست و چپ نيز با يکديگر اشتراکاتي دارند که بايد اشتراکات را شناسايي کنند. مسلماً از جمله اشتراکات شان نيز اعتلاي اهداف و ترقي کشور است. اگر يکي از اين دو جناح به هر دليلي از حرکت باز ايستاد جناح ديگر بايد وظايفش را بر عهده بگيرد تا جناح اول ترميم شود و دوباره فعاليت هايش را از سر بگيرد. همان گونه که وقتي دستي از کار مي افتد دست ديگر وظايفش را بر عهده مي گيرد.
در هر صورت آنچه مهم است حفظ اشتراک هاي موجود بين اين دو است. در اين صورت اگر خطري کشور را تهديد کند اين دو مي توانند با هم همگام باشند تا خطر را از بين ببرند، نه اينکه با عملکردهاي خود باعث ايجاد خطر شوند. احزاب و گروه ها براي يک جامعه مفيدند چرا که جامعه تک صدايي رو به انحراف مي رود. جامعه يي که مدنظر امام خميني(ره) بود نيز تک صدايي نبود. اکنون رهبر انقلاب اسلامي نيز بر اين نکته تاکيد دارند. در جامعه تک صدايي نيل به اهداف 30ساله انقلاب نيز محقق نخواهد شد. بنابراين حضور احزاب را به صورت مفيد در جامعه نمي توان تکذيب کرد. اگر نگاهي به آموزه هاي ديني بيندازيم نحوه برخورد با احزاب نيز در آن به خوبي نمايان است و حتي لازم نيست براي چگونگي برخورد با احزاب در جامعه نگاهي به برخورد کشورهاي ديگر بيندازيم.
البته اين به آن معنا نيست که از تجربه هاي کشورهاي ديگر نبايد استفاده کنيم. از سوي ديگر نبايد تمامي مشکلات جامعه را يکسر سياسي و امنيتي دانست چرا که اين خطر بزرگي براي جامعه محسوب مي شود. اگر مسوولان سياسي نيز هوشيار باشند براي جلوگيري از اين خطر حتي مسائل امنيتي را سياسي جلوه مي دهند چرا که يکي از خطراتي که هر جامعه را در تيررس خطر قرار مي دهد، مشکلات امنيتي است.
